Ερωτας
Λένια Σοφοκλέους
Πάφος - Κύπρος
2019
Στη
Φωτεινή και τη Δάφνη.
Ποιητική Συλλογή “Έρωτας τελεία κομ” Λένια Σοφοκλέους
Γενάρης 2019
Πάφος - Κύπρος
Στο εξώφυλλο και αλλού
έργα του Γιώργου Κοτσώνη
και της Φωτεινής Χριστοδούλου
Επιμέλεια έκδοσης Τάκης Κωνσταντίνου
Βαγγέλης Γκαϊτατζής
©copyright Λένια Σοφοκλέους
Blog: lenialogotexnimata.blogspot.com
Γενάρης 2019
Πάφος - Κύπρος
ISBN: 978
- 9963 - 2046 - 6 - 3
`Ερωτας
τελεία κομ
Ποιητική Συλλογή
Λένια Σοφοκλέους
ΕΡΩΤΑΣ.COM
Στης καρδιάς τον σκληρό μου
τον δίσκο έγραψα “έρωτας τελεία κομ” ψάχνω στο διαδίκτυο
με το
χέρι στο πλήκτρο
έρωτας
στην εποχή των μηχανών χωρίς βέλη και φτερά
στης
οθόνης τον καθρεφτισμό
έτσι απλά, ο έρωτας
τον
στόχο του όπως πάντα τον βρίσκει στα τυφλά.
Πάφος
Γεννάρης 2019
Γιώργος Κοτσώνης
ΓΚΡΑΦΙΤΙ
Η αγάπη μου ένα γκράφιτι στον τοίχο ποιός ξέρει τί
πρωτόγραψα και πότε. Εχω ξεχάσει πιά πως νιώθεις
όταν την πρώτη σου γραμμή
απλώνεις με χέρια - που
τρέμουν – βουτηγμένα στην μπογιά
χωρίς
να ξέρεις αν προφταίνεις
να τελειώσεις
τα λόγια ή τη ζωγραφιά
Χωρίς
να νοιάζεσαι αν απ’ την πολλή
βροχή
η
εικόνα ίσως λιώσει
κι
αλλάξει στην κοψιά
Αυτό
που θέλεις μοναχά να δώσεις
στη
θέρμη της στιγμής
είναι
το στίγμα της αγάπης
στα κλεφτά σαν ένα ακόμα μήνυμα στον τοίχο κρυμμένο μες
σε στρώματα
χρωμάτων
της χαράς.
Πάφος
Απρίλης
2017
Γιώργος
Κοτσώνης
ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Παντού
ερωτευμένα ζευγαράκια λιώνουν στον ήλιο του καλοκαιριού
χρυσά
μέσα στο φώς που τους τυφλώνει αχνά μέσα στην αύρα που ζεστά
την
αγάπη τους κυκλώνει.
Κι
εγώ, που τόσους έρωτες
προσπέρασα
άλλους
ονειρεύτηκα, άλλους έζησα
- και
πόσους ξέχασα -
κοιτώ
μες απο την πολυκαιρισμένη μου
ματιά
των
ερωτευμένων τη χαρά
την
πύρινη
και
θέλω - πόσο θέλω - τον έρωτα να ζήσω
ακόμα
μιά φορά.
Εστω
ένα τελευταίο, στη μέση
του
κατήφορου
σαν
μιά αναλαμπή, σαν ηλιακτίδα γελαστή
σαν
ένα θρόϊσμα γρήγορο
της
γέρικης καρδιάς
που
αρχίνησε ν’ αργοκτυπά.
Ερωτα
! Μύχια ανάσα της ζωής
σταγόνα
δροσερή της νιότης
πριν
το τραγούδι μου τελειώσει
μ’ ένα
σου βέλος - ας είν και σπασμένο
έξω
απ’ την πόρτα μου κλεφτά
έλα
ακόμα
μια φορά.
Πάφος
Γεννάρης
2019
Γιώργος
Κοτσώνης
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ
Σκοτεινός που είναι ο έρωτας... Φιδογυριστός σαν
ερωτηματικό
σε
κάθε στριφογύρισμα καινούργιος και απρόσμενος ο κτύπος της καρδιάς
χωρίς
εξηγήσεις, δίχως απαντήσεις μόνο ερωτηματικά:
Είναι
έρωτας, δεν είναι;
Μα
όταν τη ψυχή μου αγγίζεις
μ’ ένα
σου βλέμμα, μ’ ένα χάδι, ένα γέλιο
δεν με
νοιάζουν οι απαντήσεις δεν μ’ απασχολεί το μέλλον
μου
αρκεί που είσε εδώ μου αρκεί που σε κοιτάζω και με κάνεις
- μ’
όλη μου την ύπαρξη - να χαμογελώ.
Πάφος
Αύγουστος
2018
Φωτεινή
Χριστοδούλου
Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Η αγάπη μου δεν είναι
σημαία
να την
καρφώσω σε κορφή ψηλή
για
ν’ανεμίζει προκλητικά στο φύσημα
του αέρα.
Δεν
είναι ασυγκράτητη κραυγή να εκραγεί στον ανοιχτό ουρανό σαν καταιγίδα
φθινοπώρου.
Δεν
είναι φλόγα πυρκαγιάς να κάψει τα ώριμα σπαρτά
το
καλοκαίρι.
Η
αγάπη μου είναι ψίθυρος αχνός
και τρυφερός
που η
ηχώ του κατεβαίνει βαθιά
σε
δροσερό πηγάδι στη μέση της ερήμου.
Είναι
μια λάμψη μαγική: Στο φως της ηλιακτίδας, λαθρομεταναστεύει στη γή της Ευτυχίας
σε ένα ταξίδι μυστικό
στον
κόσμο της καρδιάς μου.
Πάφος
Αύγουστος 2012
Γιώργος Κοτσώνης
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Ακόμα
και το φεγγάρι ζεστάθηκε
τούτο το καλοκαίρι
κρεμμάστηκε
ολόγιομο στον ουρανό
σαν μενταγιόν
με ένα
φως περίεργο – σχεδόν χρυσό
φως που μαγνητίζει
ο μόνος χρυσός που αξίζει.
Όλα
γύρω καυτά σαν την ανάσα
μιας ερωτικής στιγμής
ο
αέρας πνίγει τις ματιές μας
που
ανταμώνουν στο άπλετο φως
του φεγγαριού
και
ζευγαρώνουν σε ένα χορό λυκνιστικό
σαν
δυό σκιές που θα χαθούν
οριστικά, αμετάκλητα:
Λίγο
πρίν ξημερώσει, η μέρα που θα γεννηθεί με ένα απλό στροβίλισμα του ανέμου
θα τις λιώσει.
Πάφος
Αύγουστος
2012
Φωτεινή
Χριστοδούλου
Η ΦΛΟΓΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Η
αγάπη, πεταμένη σε μια άκρη
μαραμένη σκονισμένη,
περιμένει:
Ξανά στα μάτια σου μια λάμψη ν’ανάψει
Και
πάλι, όπως άλλοτε, με φωτιά την καρδιά μου να κάψει.
Από τη φλόγα σου, μέσα στο βλέμμα μου και το κορμί μου
πυρκαγιά
ανεξέλεγκτη θεριεύει στον άνεμο
κόντρα
στ’απάνεμο, καίει την ψυχή μου.
Κι’αν
κάπου στο δίστρατο πάλι χαθούμε η φλόγα απ’τα μάτια σου – σαν ξόρκι
περίτρανο ας λάμπει αιώνια, μέχρι που κάποτε
στην
άκρη του σύμπαντος
σαν κόκκοι μετέωροι,
ξανά να βρεθούμε.
Πάφος
Νιόμβρης
2013
Γιώργος
Κοτσώνης
ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ
Επιστρέφω.
Ξανά και ξανά. Επιστρέφω εκεί που κάποτε ήμουν. Ευτυχισμένη.
Στο
βλέμμα σου, το γέλιο, τον ήχο της φωνής στο χρώμα του νερού
και το
χαμόγελο
πισωγυρίζοντας
στο πρώτο σκαλοπάτι.
Επιστρέφω.Νοσταλγός
των
χαμένων ημερών
ναυαγός
στ’ ανοιχτά των ωραίων στιγμών.
Επιτρέπω,
στον γυμνό μου εαυτό
να
παίρνει δύναμη απο την ελάχιστη λάμψη
φωτός
στο
βαθύ σκοτάδι
του
Πότε και Πως
κι
επιμένω, να μετρώ την αγάπη
μ’
αστέρια φιλιά να την βυθοσκοπώ,
ατέλειωτες
ώρες στου πυρετού σου
την
αγκαλιά
παρατημένη.
Επιστρέφω.
Νοσταλγός
των ωραίων στιγμών
εκείνων
των -χαμένων στη μνήμη -
γλυκών
ημερών.
Κάθηκας
Αύγουστος
2015.
Γιώργος
Κοτσώνης
Η ΑΓAΠΗ ΠΟΥ ΧAΘΗΚΕ
Η
αγάπη που χάθηκε...
Παρόλα
αυτά ήταν πράγματι αγάπη. Γλυκειά, γενναία, δροσερή, ντροπαλή
αγάπη
νεανική γεμάτη με το πάθος της αυγής.
Χέρια
δεμένα, στόματα ενωμένα αρώματα κορμιών που γίνονται ένα.
Η
αγάπη που χάθηκε πριν μαραθεί
-
αγάπη αληθινή
σημάδι
στην καρδιά μου κεντητό, η αγάπη που χάθηκε
Θάναι
πάντα εδώ..
Κάθηκας
Ιούλης
2015
Φωτεινή
Χριστοδούλου
ΤΟΙΧΟΣ ΑΠΟ ΠΗΛΟ
Ενα φύσημα τ’ αγέρα - η αγάπη
σ’ ενα καλύβι χαμηλό,
στο αδειανό οικόπεδο της υπομονής
κτισμένη με πηλό, στρωμένη με μυστρί απαλό
και χάδια τρυφερά.
Αστρο χρυσό στη χούφτα μου τα βράδια ο πόθος
κρυμμένος με χνώτο αχνιστό
απ’ του κορμιού σου τ’ άρωμα το ευωδιαστό.
Η αγάπη, η αγάπη μου
μες τ’ αδειανό οικόπεδο της υπομονής, γέλιο βαθύ που αντηχεί κελαηδιστό
ολάνθιστο
στον φωτεινό τον τοίχο από πηλό.
Αύγουστος 2015
Κάθηκας
Φωτεινή
Χριστοδούλου
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ
Διάφανες στάλες στο γυμνό κορμί σου σαν πρωινή, ανοιξιάτικη δροσιά.
Εξω απ’ το παράθυρο,
στον κήπο του παππού
δυό πράσινες ακρίδες σμίγουν
ερωτικά.
Στα φύλλα της παλιάς μανταρινιάς
Οι μακριές κεραίες τους
κουνιούνται ρυθμικά στον ίδιο χτύπο
με τα δικά μας τα κορμιά.
Η φωνή σου - σαν άσπρο βότσαλο
αναπηδά μακριά.
Χάνεται
ανάμεσα στα κλαριά
της γέρικης μανταρινιάς
κι επιστρέφει σ’ αόρατα κύμματα
στα πυκνά σου ατίθασα μαλιά.
Από τον κήπο του παππού, τον κήπο της χαράς μπερδεύεται στα λόγια σου
ο γνώριμος των φύλλων ο αχός όταν μου ψυθυρίζεις τρυφερά πόσο με αγαπάς.
Μάρτης 2015
Πάφος
Φωτεινή
Χριστοδούλου
ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΡΟΣΣΑ
Στ’ αριστερό μου χέρι - το χέρι της καρδιάς
ολόχρυση αλυσίδα, το δώρο σου φορώ
σαν σύμβολο αγάπης άφθαρτο, δυνατό.
Μα στο κούμπωμα επάνω, στον κρίκο τον μικρό μιά κόκκινη φουντίτσα στο χρώμα της φωτιάς έχω κρεμμάσει.
Αν κάποτε θελήσω το δέσιμο να σπάσει
στη φλόγα της θ’ ανάψω παντιέρα λευτεριάς, το κούμπωμα θ’ ανοίξω για να βρεθώ μακριά.
Κι ας θλίβομαι σαν φεύγοντας πίσω μου
θα κοιτώ με δάκρυα στα μάτια,
της πύρρειας νίκης μου τον πικρό καρπό..
Ιούλης 2016
Κάθηκας
Γιώργος
Κοτσώνης
Ξερό κλαδί. Σκοροφαγωμένο.
Σαν άχαρη πληγή
στο καταπράσινο της ζωής μου
το δενδρί
το φουντωμένο.
Ετσι σε βλέπω: κλαδί που έχει σπάσει κλαδί που κρέμμεται άχρηστο
νεκρό
σε μιά - ενοχλητική για την καρδιά μου - στάση.
Ξερόκλαδο είσε πιά
που πρέπει, με μιά κίνηση μακριά
το χέρι μου να το πετάξει.
Ξερόκλαδο, κι όπως και νάχει,
μες της οργής μου τη φωτιά
σε έχω ήδη κάψει!
Μάης 2018
Πάφος
___________________________________________________________________________________________________________________
Η Λένια Σοφοκλέους σπούδασε στην Αγία Πετρούπολη και
εργάστηκε για χρόνια ως δημοσιογράφος.
Αυτή
είναι η πέμπτη ποιητική συλλογή που κυκλοφορεί.
‘Εχει
γράψει επίσης θεατρικά κείμενα, την νουβέλα ‘’Το
Μπλέ Παγκάκι ‘’, τα διηγήματα ‘’Νίκκι’’, ’’Ο Λεβέντης’’
’’2074’’ και άλλα ανέκδοτα έργα.
Ευχαριστώ τον εξαίρετο καλλιτέχνη και φίλο Γιώργο Κοτσώνη
και την Φωτεινή Χριστοδούλου που μου παραχώρησαν τα έργα τους.
Τυπογραφείο: Τάκης Κωνσταντίνου
ISBN: 978 - 9963 - 2046 - 6 -3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου